AĞIN

    
Ağın Elazığ ilinin kuzeybatısında olup Elazığ'a yaklaşık 75 Km uzaklıktadır. topraklarının bir kısmı Keban Baraj gölü altında kalmış, diğer kısmı göl kenarında yeşillikler içerisinde leblebisiyle meşhur küçük şirin bir ilçedir.  İlçenin nüfusu 2000 yılı nüfus sayımına göre merkez 3.590 köylerle beraber 5.246 dır.

İlçenin Tarihi M.Ö. XVI-XIV yüzyıllarda yöreye yerleşen Hurrilere kadar uzandığı bilinmektedir. Fırat’ın bir kolu olan Karasu, İlçenin doğu sınırı boyunca uzanmakta ve Keban civarında Murat Nehri ile birleşerek asıl Fırat’ı teşkil etmektedir. İlçe Roma devrinden kalma kaya mezarları ve leblebisi ile ünlüdür.

Turistik Değerleri: Kilise yazısı Höyüğü, Kalecikler Höyüğü, Hoşirikte Bizans Kilisesi, Ağın Nekropolü, Pağnik Köyü Öreni, Kara Mağara Köprüsü, Hastek Kalesi, Kaya Sığınağı gibi turistik değerlere sahiptir.

Ağın ilçesinin yolu asfalt olup, yolun Ağın'a yakın bir yerinde feribotla baraj gölü geçilerek gidilmektedir. İlçeden Malatya'nın Arapkir ve Erzincan'ın Kemaliye ilçelerine karayolu vardır.

             ALACAKAYA

 

Elazığ'ın  güneydoğusunda  ve Elazığ il  merkezine  85  km.  uzaklıktadır. İlçenin nüfusu 2000 yılı nüfus sayımına göre merkez 4.034 köylerle beraber 10.113 dür. Alacakaya  İlçesi , Maden , Palu , Arıcak , Ergani  ve  Dicle  İlçeleri  ile çevrelenmiş  olup  il  merkezine  asfalt  bir  yol  ile  bağlanmıştır. 

 Alacakaya'nın  ilçe  olarak  geçmişi  yenidir. İlçenin tarihçesi yörede çıkarılan krom cevherini çıkarılması ile başlamaktadır.Yörede  bulunan  krom  cevherinin    çıkarılması  ve  işlenmesi  amacıyla  1935  yılında  Etibank  tarafından  İşletme Tesisi  kurulması  ve  işletmede  istihdam  edilen  insanların  bölgeye  yerleşmeleri  ile  oluşmuş  bir   yerleşim  merkezidir. Krom  İşletmesinin  zamanla  faaliyet  alanının  genişlemesi  ile  birlikte  gelişen  ve  büyüyen  Alacakaya  1987  yılında  Belediye  1990  yılında  da  İlçe  olmuştur. 12  köyü  bulunmaktadır. İlçede  zengin  krom   yataklarının  yanı  sıra ,  Elazığ  Vişnesi  adı  ile anılan  dünya  çapında  kalitesi  ve  rengi  ile  özel  bir  yere  sahip  zengin  mermer  yatakları da  vardır.

 İlçede  Murat  Hanı adını  taşıyan  tarihi  bir  yapı  bulunmaktadır. Doğal  güzelliklere  sahip  ilçede (Elazığ-Alacakaya  karayolu  üzerinde  Sori  mıntıkasında) görülmeye  değer  bir  şelale  ile  ilçe  merkezine  3  Km.  Mesafede   Gölalan adında bir  gölcük  mevcuttur.İlçe , Dicle  Kral  Kızı  Barajının  tamamlanmasıyla  yaşanmaya  ve  görülmeye  değer  bir  sayfiye  yeri  olmaya  aday  durumdadır.

 

            ARICAK

   

  İlçe  Elazığ il  merkezine yaklaşık 100  km.  uzaklıktadır. İlçenin nüfusu 2000 yılı nüfus sayımına göre merkez 4.478 köylerle beraber 20.596 dır.

 1972  yılında  Belediye  olmasından  sonra  1987  yılında  ilçe  olan  Arıcak'a  halen  belediye  olan  Erimli, Bükardı  ve  Üçocak  kasabaları  ile  26  köy bağlıdır. İlçenin  İl  merkezine  olan  uzaklığı  125  km.dir.  İlçe  topraklarının  çoğunluğu  dağlıktır. İlçe  ekonomisi  tarıma  ve  özellikle  hayvancılığa  dayanmaktadır.

 İlin en yüksek dağı olan 2517 metre rakımlı Hacı Ali Dağı ilçe sınırları içerisindedir. Dicle nehrinin kaynağını oluşturan Mirvan Çayı ilçe merkezinden geçer. Yaz aylarında bu çayın kıyıları mesire yeri olarak tercih edilir. Ayrıca ilçenin Erimli Kasabasında enfes doğal güzelliğe sahip bir şelale bulunmaktadır.

 İlçe  Elazığ il  merkezine yaklaşık 38  km.  uzaklıktadır. Doğusunda Elazığ,   güneydoğusunda Sivrice ilçesi, batısında Karakaya Baraj Gölü ve Malatya ili Arguvan ilçesi, güneyde Kale ve Doğanyol ilçeleri, kuzeyinde Keban ilçesi ile çevrili olan Baskil, düz bir arazi üzerine kurulmuş olup; tepe ve dağ yükseltileri ile çevrilmiştir. İlçenin nüfusu 2000 yılı nüfus sayımına göre merkez 11.772 köylerle beraber 26.811 dir.

             BASKİL

Baskil ilçesi yöresinde ilk tunç çağına uzanan yerleşim izlerine rastlanmıştır. Karakaya baraj çalışmaları sırasında çıkan kalıntılar, özellikle Fırat havzasına birçok kavimlerin yerleştiğini göstermektedir. Elde edilen bilgilere göre Hititler burada uzun süreli hakimiyet kurmuşlardır. Daha sonra Asur ve Makedon istilası başlamıştır. En son Romalılar ve Bizanslılar hakim olmuşlardır.

İlçe ekonomisi tarım ve hayvancılığa dayanır. 1996 yılında ilçede kurulan Kayısı Entegre Tesisi il Özel İdare Müdürlüğünce yapılmıştır.

 İlçe dağlık bir bölge olup, Haroğlu ve Hacı Mustafa önemli dağlardır. İlçede yapılan kazılarda buranın Roma ve Bizans döneminde de yerleşim merkezi olduğu ortaya çıkmıştır. Ulaşım kara ve demiryolu ile sağlanmaktadır.

KARAKOÇAN

 İlçe  Elazığ il  merkezine yaklaşık 104  km.  uzaklıktadır. İlçe Elazığ İlinin Kuzeydoğusunda yer alır. İlçenin nüfusu 2000 yılı nüfus sayımına göre merkez 23.994 köylerle beraber 45.023 tür. İlçeye bağlı bir merkez ve Sarıcan Belde Belediye Başkanlıkları olmak üzere iki adet belediye, 88 köy ve 52 adet mezrası bulunmaktadır.

Cumhuriyet  döneminde  kurulan İlçelerimizdendir. 1936  yılında  ilçe  olmuştur. İlçe  yeni  bir  yerleşim  yeri  olduğundan  merkezinde  ve  çevresinde  tarihi  önem  taşıyan  herhangi  bir  yapıya  rastlanmamaktadır. Kuzeyde  Kiğı , doğuda  Bingöl , batıda  Mazgirt  ve  Nazimiye , güneyde  Palu  ve  Kovancılar  ilçeleri  ile  komşu  olan  Karakoçan'ın  ilçe  merkezi  ovalık  bir  alanda  yer  almasına  rağmen   genellikle  dağlık  bir  araziye  sahiptir.

İlçe  ekonomisinde  tarım  ve  hayvancılık  önemli  bir  yer  tutmakla  birlikte,  halkın  büyük  bir  çoğunluğunun   1960'lı  yıllardan  itibaren  yurt  dışında  (Avrupa  ülkelerinde)  çalışmaları  sosyo-ekonomik  yapıyı  olumlu  yönde  etkilemiştir.

İlçenin kuzeyinde yer alan dağlık kesimler meşe ormanlarıyla kaplıdır. Peri Çayı'da ilçenin içlerine kadar uzanmaktadır. Zengin doğal güzelliklere sahip olan ilçede, Peri çayı kenarında bulunan Kolan kaplıcalarını her yıl binlerce kişi sağlık amacıyla ziyaret etmektedir. Yine ilçe merkezinde Kalecik Barajı Çamlığı, Beyaz Çeşme Mesire Yeri, Güzel baba Ormanı yaz aylarında halkın rağbet ettiği dinlenme yerleridir.

KEBAN

        

İlçe Elazığ il merkezine yaklaşık 46 km. uzaklıktadır. İlçenin nüfusu 2000 yılı nüfus sayımına göre merkez 5.962 köylerle beraber 9.562 dir. Keban ilçesine bağlı olan 30 köy, 21 mezra vardır. İlçe Keban Barajıyla birlikte daha çok tanınmıştır.

   Keban, Doğu Anadolu Bölgesinin Yukarı Fırat bölümünde yer alan küçük bir ilçedir. Doğuda Elazığ, batıda Arapgir, kuzeyde Çemişgezek, kuzeybatıda Ağın, güneyde ise Baskil ile çevrili

  İlçenin hangi tarihte kurulduğu kesin olarak bilinememekle birlikte X. Yüzyıla ait bir yerleşim yeri olduğu , Keban Barajının yapımı nedeniyle yörede gerçekleştirilen kazılar neticesinde ortaya çıkarılmıştır. İlçenin kendisini çevreye duyurması ise Osmanlı İmparatorluğu dönemine rastlamaktadır. Harput’un tarihin çeşitli devrelerinde doğunun stratejik öneme haiz bir kale şehri olmasına rağmen, Keban’ın 1700’lü yıllardan itibaren ekonomik yönden (simli kurşun madeni üretimi ve işletmesi dolayısıyla) canlanmaya başladığı hatta 1834 yılına kadar Eyalet Merkezi olduğu bilinmektedir . Keban 1830’lu yıllardan itibaren eski önemini yitirmiş ve eyalet merkezi Harput’a nakledilmiştir.

KOVANCILAR

Elazığ'ın doğusunda yer alan ilçe il  merkezine yaklaşık 65 km.  uzaklıktadır. İlçenin nüfusu 2000 yılı nüfus sayımına göre merkez 21.255 köylerle beraber 46.390 dır.  1987 yılında ilçe olmuştur.  İlçeye bir teşkilatsız bucak ile 76 köy bağlıdır. Bingöl Elazığ karayolunun Tunceli karayolu ile kesiştiği kavşakta yer alan ilçe düz ve geniş bir ova üzerine kurulmuştur. Yerleşim alanı genellikle yol boyunca uzanmaktadır.

Palu ilçe merkeziyle birlikte batı, güney ve kuzeyi Keban Baraj Gölü ve Murat nehri ile çevrili olan KOVANCILAR ilçesi adeta bir yarımada görünümündedir. Kovancılar ilçesi temelinde alüvyonlar bulunmaktadır. 1. derecede riskli deprem bölgesinde yer alan ilçe Doğu Anadolu Fay Zonu üzerinde bulunmaktadır.

Ekonomisi genelde tarıma dayalı olan  ilçede,  son yıllarda endüstri bitkileri de yetiştirilmektedir. İlçe hudutları içerisinde ETİ Holding Genel Müdürlüğüne bağlı ETİ-KROM A.Ş. Genel Müdürlüğü bulunmaktadır.

Elazığ'ın büyük bir hızla gelişmekte olan bu ilçesinin bugün bulunduğu yer 1934 yılından önce boş ve çorak bir araziden ibaretti. 1934 yılında Romanya'dan 300 hanelik bir soydaş kafilesinin bu bölgede iskan edilmesi planlanmış, 1935 yılında Devlet tarafından mahalli tarzda evler yapılarak söz konusu göçmen kafilesi buraya yerleştirilmiştir. Buraya yerleştirilen göçmen kafilesi için 1934 yılında Romanya'nın 1941 den sonra Bulgaristan'ın Silistre vilayetinin Tutrakan ilçesi Kovancılar köyünden Anavatana göç kararı alındı. Köstence Limanından İstanbul'a gelen soydaş kafilesi bu günkü Kovancılar ovasına gönderilerek civar köylere misafir olarak dağıtıldı.1935 yılı baharında zamanın valisi Tevfik GÜR tarafından Kovancılar'ın temeli atıldı. Türk vatandaşlığına geçirilen Balkan Türkleri çevre köyler halkının desteği ile Kovancılar ovasının batı kısmında yapılan 280 haneli evlere yerleştirildiler. Bu dönemde Çakırkaş ve Şenova köylerine aynı bölgeden gelen Türkler yerleştirildi.Buraya yerleştirilen göçmenler Romanya'daki köylerinin ismini bu köye ad olarak vermişlerdir. Böylece bu yeni yerleşim yerinin adı KOVANCILAR olmuştur.    

 T.C. tarihinin ilk planlı köyü olma özelliğine sahip olan bu yerleşim yeri çalışkan vatandaşlarımız sayesinde hızla gelişmiş ve 1967 yılında belediye teşkilatı kurularak 19.09.1988 tarihinde 3352 sayılı kanunla Elazığ'a bağlı bir ilçe olmuştur.

MADEN

İlçe  Elazığ il  merkezine yaklaşık 80 km.  uzaklıktadır. İlçenin nüfusu 2000 yılı nüfus sayımına göre merkez 759  köylerle beraber 21.699 dir.  Elazığ - Diyarbakır yolu üzerinde bulunan ilçeye bir belde (Gezin) , 37 köy bağlıdır. Elazığ'a 80 km. uzaklıkta olup, ulaşım kara ve demiryolu ile sağlanmaktadır. 

Maden Doğu Anadolu Bölgesinde, Doğu Torosların batı kesiminde, Yukarı Fırat bölümünde, Elazığ İli sınırlarında ve Dicle Nehri'nin yukarı kesimindedir. İlçenin doğusunda Ergani ve Dicle, batısında Sivrice ve Elazığ Merkez, güneyinde Ergani, Çermik ve Çüngüş, kuzeyinde Palu ve Alacakaya yer alır.

Bilinen tarihi kaynaklara göre , İlçenin tarihi M.Ö. 2000 yıllarına kadar uzanır. Bölgeye M.Ö. 1450 yıllarında Mitanni Krallığı, M.Ö. 30, M.S. 180 yıllarında Roma İmparatorluğu , M.S. 1077'de Selçuklular hakim olmuşlardır. 1515 yılında doğuya sefer düzenleyen Osmanlı Hükümdarı Yavuz Sultan  Selim tarafından  Maden ,   imparatorluk topraklarına katılmıştır.  Maden ilçesi, Doğu Torosların devamı olan Mihrap dağı eteklerinde , dar bir vadinin yamaçlarında kurulmuştur.

Maden İlçesinin iş ve çalışma hayatında en büyük rol 1936 yılında Etibank'a devredilen Ergani Bakır İşletmesinin olagelmiştir. Bu müessese uzun yıllardan beri ilçe halkı için önemli istihdam imkanları yaratmıştır.   

PALU

İlçe  Elazığ il  merkezine yaklaşık 77 km.  uzaklıktadır. İlçenin nüfusu 2000 yılı nüfus sayımına göre merkez 10.103  köylerle beraber 25.550 dir. İlçeye Bağlı Beyhan ve Baltaşı beldeleri vardır.

İlçe arazisi Murat suyu civarındaki düzlükler ile güneydeki doğu toros silsilesini oluşturan Ak dağlardan meydana gelir. Murat Nehri İlçe topraklarının içinden geçmekte olup,vadisi genellikle dik ve sarptır.

 İlçenin  doğusunda  Bingöl  İli,  batısında  Elazığ,  kuzeyinde  Kovancılar  İlçesi,  güneyinde  Arıcak  ve  Alacakaya  ilçeleri  bulunmaktadır.  İlçe Murat  nehri  vadisinin üzerindedir.

İlçenin  tarihi  oldukça  eskidir.  Yörede  ilkçağ  ve  ortaçağdan  kalma  birçok  eser  vardır.  Palu  ve  çevresi  Urartu,  Roma  ve  Bizans  hakimiyetlerinde  kalmış,  Halife  Hz.  Ömer  devrinde  İslam  orduları   buraları   fethetmiştir (634).  Bir  müddet  sonra  Bizanslılar  Palu  ve  Çevresini  yeniden  alarak  Selçuklu  akınlarına kadar  bölgede  varlıklarını  sürdürmüşlerdir.  Palu  yakınlarındaki  Şimsat  kalesi,  o  dönemde  oldukça  önem  arz etmiştir.

Selçuklular  bu  toprakları  ele  geçirdikten  sonra  önce  Çubukoğullarının  daha  sonra  da  Artukoğullarının  bölgede  hakimiyetleri  görülür.  Osmanlı  Hükümdarı  Yavuz  Sultan  Selim'in  komutanlarından  Karaçinoğlu  Ahmet'in  1515  yılında  bölgeyi  fethiyle  yeni  bir  dönem  başlamıştır.

Palu Cumhuriyetin ilanına kadar Diyarbakır İline bağlı Ergani-Maden Sancağının bir Levası (İlçesi) olarak idari taksimatta yer almıştır. Kale çevresinde görülen kalıntılardan zaman içerisinde Palu merkezinin yerleşme alanının üç kez değiştiği anlaşılmaktadır. İlk yerleşme yeri bugünkü Palu"nun 1.5 km. kadar doğusunda yer alan hakim kurulu Kale içidir. Daha sonra genişleyerek Kalenin eteklerinde yayılan Palu sırasıyla Yangın ve heyelan nedeniyle iki defa yer değiştirmiş ve nihayet 1953-1954 yıllarında bugünkü talabi bağları mevkiine  yerleşmiştir.

Tarihi değerleri ; Palu Kalesi, Kara Cemşit Bey külliyesi, Merkez Camii, Alacalı Mescit, Ulu Camii, Küçük Camii.

SİVRİCE

  İlçe  Elazığ il  merkezine yaklaşık 30 km.  uzaklıktadır. İlçenin nüfusu 2000 yılı nüfus sayımına göre merkez 5.432 köylerle beraber 13.928 dir.  Elazığ - Diyarbakır yolu üzerinde bulunan ilçemizin en önemli doğal güzelliği Hazar Gölüdür.

 İlçenin  tarihi  ile  ilgili  olarak  Selçuklu  öncesine  dayalı  çok  kesin  bilgi  ve  belgeler  yoktur.  Öyle ki  Hazar  Gölü  altındaki  Batık  Şehrin  tarihi  bile  kesin  olarak  ortaya  çıkarılamamıştır.  Sivrice,  1936  yılında  ilçe  olmuştur.  Gözeli  adında  bir  bucağı  ve  49  köyü  vardır.  Doğu  Torosların  bir  parçasını  teşkil  eden  Hazar baba  ve  Mastar  dağları  arasına  sıkışmış  olan  Hazar  Gölünün  batı  sahiline  kurulmuş  olan  Sivrice  ilçesi,  doğudan  Maden,  batıdan  Baskil,  güneyden  Pötürge,  kuzeyden  ise  Elazığ  ile  çevrilidir. 

  Bulunabilen mevcut kaynaklara göre Sivrice İlçesi; Bizans döneminde Müslüman Arapların hücumlarına maruz kalmış zaman zaman el değiştirmiştir. 1071 Malazgirt Zaferinden sonra Türk toprağı olmuştur. Fetihten sonra bölgeye hakim olan çeşitli Türk beyliklerinin idaresinde kalan bu topraklar 1234 yılında Alaattin Keykubat tarafından 1243 Kösedağ Savaşından sonra da İlhanlıların kontrolüne giren bölge, Fetret Devrinde Dulkadir Oğulları Beyliğinin sınırları içerisinde kalmıştır. 1366'dan sonra Memlüklu'ların eline geçen bu topraklar 1465' ten itibaren Akkoyunlu, 1514 Çaldıran Zaferinden sonra Yavuz Sultan SELİM tarafından Osmanlı topraklarına katılmıştır.

Sivrice  ilçesinin  en  büyük  varlığını  teşkil  eden  Hazar  Gölü,  eşine  ender  rastlanan  göllerden  biridir.  Özellikle  Elazığ  ve  çevre  illerin  eğlence,  dinlenme  ve  tatil  merkezi  durumundadır.  Göl  çevresinde  25'e  yakın  Kamu  Kurum  ve  Kuruluşlarının  kamp  ve  dinlenme  tesislerinin  yanı sıra  halka  açık  tesislerde  bulunmaktadır.  Son  yıllarda  çeşitli  siteler,  yazlıklar  ve  ikinci  konutlarla  çevresi  bir  hayli  renklenen  Hazar  gölü,  turizmin  yanı sıra  balıkçılık  için de  elverişli  olup,  İlçeye  ekonomik  yönden  bir  katkı  sağlamaktadır. 

Yine bu ilçemizde Hazar Baba Dağında kayak yamaç paraşütü gibi etkinliklerde yapılabilmektedir.